Irakaslearen begietatik elkarrizketa

8 urte inguru pasa dira jada gaur elkarrizketatu dudan irakasleak klase eman zidanetik. Egia esan behar badut oso pozgarria izan da elkarrizketa hau burutzea eta berriro ere ni nolabait txunditu ninduen irakaslearekin elkartzea. Elkarrizketak iraun duen denboran hainbat gauzataz jabetu nahiz, eta irakaslearen inguruko ezagutzen ez nituen aspektu batzuetara iristea lortu dut esparru pertsonalean. Pertsona alaia eta irekia denez gero, ez du arazorik izan nire galderei erantzuteko eta oso gustora egon naiz.

Elkarrizketa bitartean aipatu du nolabait satisfagarria dela lana hau, baina ez dela askorek dioten bezain erraza. Nire azaletik bizi izan dut betiko “Magisteritza?? Psss unibertsitateko urteak gozatzera zoaz eta ez ikastera”. Baina nire ustez magisteritza bokazioz eginiko gradua izan behar da, eta argi dago bakoitzak bere arrazoiak izango dituela magisteritzan sartzeko, baina aspetuta nago beti gauza bera entzuteaz, nire ustez kritikatu beharrean irakasleen lana (egun batean haiek hezi zituena) apreziatu beharko liteke funtsezkoak direlako.

Lehenik eta behin jorraturiko galdera bokazioarena izan da, hau da ea umea edo txikia zenetik amesten zuen irakasle izateaz edota “de rebote” esaten den bezala iritsi zen irakaskuntza deituriko bidera. Apaltasunez azaldu dit kimika ikasketen eta magisteritzaren artean egon zela duda mudatan hasieran, baina betidanik izan zituen gustoko umeak, eta argi zuen umeekin erlazionatutako gradu bat egin nahi zuela.

Bestalde nire andereño oihak esan duen beste aspektu bat, nik erabat bultzatzen dudana motibazioaren gaia da. Bere hitzetan “irakaslea motibatuta badago, jarrera hori nolabaik kontagiatzen da eta umeak motibatzea lortzen da”. Guztiz ados nago horrekin eta irakasle izaten naizenean burutuko dudan aspektua izango da.

Elkarrizketa aurrera zihoan einean gero eta argiago neukan irakasle izan nahi nuela, lehendit ere argi eukita ere, agian irakaslearen begietan ikusten zen disdira dela eta bere kontakizunak kontatzea. Errepikatu didan gauza “txar” bakarra zera izan da: “pazientzia handia behar da Olaia”. Baina argi baino argiago daukat hau dela nire bidea eta beraz nire esku dagoen guztia egingo dut ahalik eta irakaslerik onena bihur naiten.