Taldekako
gaia euskararen erabilera aukeratu dugunez, sarrera hau idaztea erabaki dut.
Denon artean aukeraturiko gaia izateaz gain oso interes handia erakutsi dugu
taldeko guztiok, eta beraz, oso gustura egon gara, ni behintzat, lan honi buruz
hausnartzen. Hitz egitearekin batera konturatu nahiz zein nolako arazo pilo
dauden euskararen erabileraren inguruan. Makina bat ideia agertu ziren eta
lanerako ideia horiek ateratzea ez zen nik uste bezala lan baten antzekoa izan,
gure arteko solasa baizik.
Aurretik nik nire lagunen artean asko komentaturiko
gaia izan da hau eta horren ondorioz esan dezaket ikuspuntu anitz ditudala nire
kuadrillakoen artekoen arabera. Nire ustez, suertez denok izan gara beti
euskaldunak, batzuk berriak eta beste batzuk euskaldun zaharrak, baina denok
izan dugu beti euskararen inguruko nolabaiteko kontzientzia. Euskara sentimendu
bat izateaz gain, euskaldunen hizkuntza da eta ezin dugu hizkuntza hiltzen
utzi.
Hizkuntzaren babes honen hausnarketan “trilinguismo”-aren ideia askotan
eman da eta etorkizunean seguru garatuko den proposamena da. Horrek nire ustez
euskararen erabilera lehen urria bazen ikastolara doazen umeen artean, gehiago
gutxitzea eragingo luke, eta ez dut hori gertatzerik nahi ni irakasle naizenean.
Egia da ingelesa hizkuntza garrantzitsua dela baina garrantzia alde batera
utzita euskaldunok definitzen gaituen hizkuntza euskara den heinean
internazionalizatzearen ideiak, niri behintzat, ez lidake hainbeste inporta
beharko. Nire iritzia hauxe da; gurasoek aukeratu beharko lukete seme-alabak
euskaraz edo ingelesez ikastea umeak oraindik ez direnean guztiz “autosufizienteak”.
Ez da inposaturiko zeozer izan behar, baina euskararen ahultasuna gailenduko
luke ingelesez hainbat ikasgai emateak, eta horrek nahita ez gure kultura
gutxiestea eragingo luke, umeen artean hitz egiten den euskara maila baxuaz
gain. Hemen uzten dudan bideoan John Bieterren hitzaldia entzun dezakegu. Gizon hau ingelesa da eta euskara ikasten hasi zen zerotik, baina hala ere, euskaldun askok baino hobeto hitz egiten du, gogoz ikasi duelako euskara eta denok dakigun bezala "gogoko lekuan aldaparik ez".
Bestalde eta hezkuntzarekin lotura zuzenik ez
badu ere amorru handia ematen didan gauza bat dago: “itxurazko euskaldunak”.
Termino honekin erreferentzia egin nahi diet euskara defendatzen duten horiei
eta inoiz erabiltzen ez dutenei. Araba euskaraz, ibilaldia, kilometroak, nafarroa
oinez eta abar ez dituzte inoiz galtzen eta han joaten dira euskal herria
goraipatzen duten kamisetekin (Euskaraz bizi eta antzekoak) eta entzuten
dituzunean beti dabiz erdaraz. Horrela ez goaz inora. Euskara zure kamisetek
dioten bezala maite baduzu erakutsi eta eraman euskara zure ahoan eta bihotzean,
izan daiten zure lehen hitza.
Ezz dut uste zuek azaltzen zabiltzaten momentuan hor geldirik egon ahal izango dudanik horixe entzuteko, baina benetan interesgarri egiten zait. Gaia eta zuek zein ikuspuntutatik ekiten diozuen ikustea.
ResponderEliminarHemen "zer egin" galdera dindiliska gelditzen da, eguaztenera itxoin behar.
Ez dakit dakizun, baina zuen irakasleetariko batek ere John Bietherren antzerako bidea du egina, beste toki batean baina. Eta eskolan besteren bat edo beste ere badago.
Gero, amaieran aipatzen duzun sasi euskaltzaleen kontu horren harira, nik ere bideo bat.
Eta gaiza segitzeko, gaur Twitterretikhartu dudana: http://allartean.blogspot.com.es/2012/11/gero-eta-gehiago-erabiltzea-gero-eta.html
ResponderEliminar