Maria Montessoriren Pedagogia

Maria Montessori, Chiaravalle, Italia,  herrian jaio zen pedagoga izan zen, 1870. urtean, eta 1952an hil zen Herbeeretan, bere pedagogia zabaltzen ari zelarik.

Bere pedagogia, hain zuzen, haur hezkuntzara bideratu zuen, bere ustez ume baten heziketaren garai garrantzitsuena hau baitzen. Garai honetan, umeen motibazioa eta kuriositatea handitzen ahalegindu zen, baita beraien askatasuna bultzatzen ere. Umeen zentzumenak garatzeko objetuak manipulatzea uzten zien, ikasgelako materialak era libre batean erabiltzeko aukera ere ematen die.

Irakatsitako hau eskolatik kanpo ere praktikan jartzea gomendatzen du, hala nola etxean mahaia jartzea, eskuak beti garbitzea, zikindutakoa txukuntzea, mateterial guztial maneiatzea... 

Ume bakoitzak bere garapen propioa duela adierazi zuen, eta horregatik taldeko lana zein bakarkakoa garatu behar dela, nahiz eta berari talde lana bultzatzea gehiago gustatu. Talde hauetan armonia egotea ezinbestekoa dela dio, eta honetarako autodiziplina erabiltzen da, hau da, umeek erabakitako arau komunak erabiltzen dira.

Eskola egun batean ariketa ugari erabiltzen saiatzen zen, hau da, goizean irakurketa eta idazketa lantzen zuten, baita matematika eta lengoaia; gainera, egunero umeek kirola eta solasean aritzeko aukera zuten. Mahaien antolaketa, beraien komoditatearen arabera kokatuko dira, jolasean daudenean oztoporik izan ez dezaten

Azkenik, gelako txoko guztiak erakargarriak suertatu behar zaizkio umeari, honela, irakurketa espaziora joan nahiko du, aparientziak erakarri egingo du, eta gainera, gusturago ibiliko da.

ERRUBRIKA

Kontzeptu mapa

Wert-en hezkuntza erreforma

Pil-pilean dagoen gaia dugu hau, wert hezkuntza ministroak proposatu eta burutuko dituen erreformak. Garrantzitsua iruditzen zait hezkuntza lanbide aukeratu dugunontzat, izan ere, gu hezkuntza sistema horren parte izango gara gustatu ala ez, horregatik erreforma hauek aztertzea eta zuzenak diren ala ez ikustea egokia iruditzen zait. Modulu lanean buru belarri gabilenez orain gaiari erreferentzia egiten dion aldaketa aipatuko dut, beste erreformak hurrengo sarrera baterako utziz.

Wertek hau defendatuz: "El modelo que separa a los niños de las niñas no supone siempre, necesariamente, una discriminación", hezkuntza segregatua eskaintzen duten eskoletan diru finantziazioa mantentzea ezarri du. Eskolek autonomia izango dute haien metodo pedagogikoak ezartzeko, gainera, hezkuntza administrazioek eskola segregatuak finantziatu ahal izango dituzte, hezkuntza diskriminazioen aurkako kobentzio internazionala betez gero. Baina, nola liteke eskola diskriminazioa esplizituki betetzen duen (nesken eskoletan mutilak ez onartuz eta alderantziz) eskola batek kobentzio internazional hori betetzea? Argi eta garbi diskriminatzen duten heinean ezingo lirateke onartuak izan sektore publikoan diru publikoa jasoz.

Férnandez Enguirak dioen bezala: "Si creemos en la plena igualdad y la mejor convivencia entre las personas de distinto sexo-género en la esfera pública, debemos educarlos para ello desde la esfera pública, mediante la experiencia, y eso quiere decir la escuela, la experiencia de la escolaridad, no simplemente prédicas en las familias que son la esfera privada ni en aulas diferenciadas que contradigan la práctica que proponen". Honekin guztiz ados nago ni, izan ere, modulu lanerako bilaketak egitean eta idazterakoan, argi geratu zait hezkuntza oso tresna baliotsua dela gizarte berdinago bat lortzeko, umeak berdintasunean heziz gero etorkizunean beste jarrera askeago batzuk hartuko dituztelako. Horregatik, harrigarria iruditzen zait gaur egun oraindik ere eskola segregatuak defendatzea esanez diskriminaziorik burutzen ez dutela, eta okerragoa iruditzen zait diru publikoa erabiltzea nire aburuz diskriminatzen duen hezkuntza mota bat defendatzeko.